توبه عشق

ســلام عــشق به یــار و دیار آن دلــدار          سلام عشق به عاشــق ترین دل تبـدار

ســلام عشق بـــه پروردگـــار عالمــیان          که ستر عیــب و عیوبم نموده اش ستار

غمــی به دل نـــدهم راه تا تــــــو را دارم          ز معـــرفت چو ببخشی گـــناه این بدکار

ز بـس که توبه شکستم ز خنده میگریم          شمــار توبــه رسیده به یکـصـــد و ده بار

بــه نـــام فاتح خیبـــر رسیده ایــن ابجـد       دلم اسیــر گــــناه و گذشته کــار از کــار

قسم به جــــل جـــلاله بریده ام امشب          دوباره توبـه شکستـن دوبــاره هم تکرار

به حرمت علــــــی این بار کرده ام توبه          دل خموش ز عشقش دوباره شد بیدار

چنان که ناله زدم نغمه ای ز حــق آمد           ز ناز شست تو ابلیــــس میشود بیــزار

تبارکـی ز شگفـــت زد احسن الخـالق          «امیـرعلی» شدی اکنون چو میثـم تمار

تهران

۱۳۹۱/۵/۱۶